Dampende rivieren en thermaal baden

Het is al weer bijna 15 jaar geleden dat ik een maand lang een zogenaamde vreemde voettocht door Yellowstone (het grootste en oudste National Park van Amerika) heb gedaan. Buiten de gebaande paden was geen toerist meer te zien. Hooguit wildlife, zoals een moose (eland), die vlak voor ons overstak. Grizzly beren werden door de berggids met belletjes gewekt zodat er geen onverwachte ontmoetingen hoefden te zijn. Steeds een track van 5 of 6 dagen door de wildernis.
Dan konden wij het eten en onze eigen spullen nog "gewoon" op de rug meedragen.
Yellowstone maakte een onuitwisbare indruk. Het is een supervulkaan. Deze vulkaan strekt zich zelfs uit over 3 Amerikaanse staten. Maar Wyoming is wel de grootste.
Als zo een vulkaan uitbarst zullen de dino's van deze tijd opnieuw uitgestorven zijn. Geen Trump meer en ik vrees dat onze zorgen dan ook voorgoed voorbij zijn.
Kortom, in een dergelijk landschap zie je natuurverschijnselen die je nooit meer denkt terug te zien. Ik noem Geysers, zoals de old Faithful, die geloof ik elk uur bijna 50 meter hoog de lucht in spuit. Of de Mammoth Hot Springs. Een grote minerale vlakte met hot Springs, mud Pools en noem maar op. Overweldigend.
En toch.....

Dat is nu precies wat in Nieuw Zeeland in Rotorua en omgeving ook te zien is!
Anders misschien, een minder groot National Park misschien, maar niet minder indrukwekkend.
Rotorua ligt op een breukvlak van vulkanen, die zich uitstrekken van White Island in de Bay of Plenty ( NorthEast Coast) tot uiteindelijk het Tongariro gebergte. Daar zijn wij nog een dag wezen wandelen en ook dat heeft een onuitwisbare indruk op ons gemaakt, in het bijzonder Karinke. Haar neusje staat er nog een beetje scheef van?

In Rotorua zijn wij 8 jaar geleden ook al geweest. Zo mooi.
Wij wilden dit dus graag nog eens zien en meemaken.
Een naar zwavel ruikend vulkanisch gebied en tegelijk een echt Maori gebied.
Te Puia heet het. Daar werden wij hartelijk welkom geheten door de Maori warriors.
Zij zetten dan grote ogen op en steken af en toe hun tong ver uit en laten krijgsoefeningen zien, die er niet om liegen. Je zou er bijna bang van worden. Tegelijk gaven zij, samen met hun vrouwen, een zang- en dans oefening van bijna een uur, waar wij zelfs aan mee mochten doen. Ik durfde niet goed, maar die Chinees, die nog even halverwege kwam aanrennen en gelijk maar iedereen naar achteren drong, had nergens moeite mee en ging voluit. Het kan misschien niet, maar het was geweldig. Hij deed onze gastheren goed en uitbundig na. Heel leuk allemaal.
Karinke zal wel een fotootje uploaden.

Daarna deden wij in Te Puia nog een oud, authentiek dorpje aan midden in de thermische en vulkanische omgeving. Daar woonden zij eeuwenlang en kookten er hun potje op de stoom uit de hot Springs. Een soort slow cooking zal ik maar zeggen.
De hoogste Geyser Pohutu konden wij ook nog zien spuiten. Grappig was de dame, die doorweekt was van het water wat onverwacht opspoot. Noem het een natuurverschijnsel. De rotsen waren soms zo warm dat je er heerlijk op kon zitten of zelfs helemaal op kon liggen. Daar hadden ze een mooie arena van gemaakt.

Wij vonden het allemaal zo mooi, dat wij de volgende dag gelijk doorreden naar
Wai-O-Tapu Thermal Wonderland. Daar waren wel 25 topattracties, zoals Devil's home (denk aan de film "Brides flight"), Rainbow Crater, Oyster Pool, Sulpher Cave, Lake Ngaroko Waterfall en natuurlijk Artists' Palette en de Champagne Pool!
Het palet was een landschap als een schilderspalet met alle kleuren van de regenboog. Afhankelijk van de minerale afzettingen, zoals zwavel, mangaan, silica, ijzeroxides of noem maar op, zag je de mooiste kleuren.
Inderdaad Yellowstone werd naar de kroon gestoken.
Karinke zal ook hier wel een fotootje van willen uploaden.

Ik geloof dat wij meer dan 100 foto's in die paar uur hebben geschoten.
Ondertussen kom je steeds dezelfde lopers tegen en zijn wij het er allemaal roerend over eens dat het prachtig is.

Nog waren wij niet klaar. Wij wilden toen nog wel even een thermaal bad genieten in de vrije natuur. In Waikite Valley. Daar was een dure campground, maar wel met gratis toegang tot alle baden. Moet je nagaan, elke dag wordt het water uit de bron helemaal ververst. s'Avonds laten zij alle baden helemaal leeglopen en in de loop van de vroege ochtend lopen alle baden weer vol met schoon, zuiver en thermaal water met een pH van ruim 7. Voelt dus erg zacht aan.
Dus, wij zijn vanochtend vroeg gelijk maar, voor het eten zelfs, in bad gegaan. Wij waren niet de enigen. Meerdere kampeerders dachten daar hetzelfde over.
Het leuke van die thermaalbaden is ook dat je met de kiwi's in een pool zit en dan hebben wij het er samen eens over. "Climate change, real estate prices, pensions", you name it. Vrienden voor het leven . "See you", roepen ze ons nog na.

Het was wel heel bijzonder om wakker te worden naast die dampende, kokende rivier nabij onze campground. Daar wordt dan elke ochtend het water uit afgetapt en in de Thermaalbaden geloosd nadat het eerst over allerlei rotsen is afgekoeld. Een korte wandeling voerde ons naar de bron van deze rivier. Kokend water uit de grond en het houdt nooit op. Prachtig om te zien liefst met af en toe vrij zicht door de dampen heen.

Vandaag verder naar het blauwe en het groene Lake. Twee kratermeren waar wij omheen zijn gelopen, althans de blauwe. De groene is "tapu" oftewel taboe, want heilig en privé eigendom van de Maori. Maar van het uitzicht konden wij wel genieten. Fotootje volgt. Groetjes van ons beiden