Mount Cook
Door: Rob en Karinke
Blijf op de hoogte en volg Karinke
18 Februari 2018 | Nieuw Zeeland, Lake Pukaki
Vanochtend in alle vroegte opgestaan, want wij wilden naar Mount Cook.
Vanzelfsprekend vernoemd naar James en het is de hoogste berg in NZ. Eeuwige sneeuw. Dat soort dingen.
Langs turkooisblauwe meren gereden. Er zijn er meer dan alleen Lake Tekapo, alhoewel dat een meer is wat met stip bovenaan staat. Prachtig. Zelfs een kerkje op een klif met een groot raam en dus voluit zicht op het meer als je binnen bent.
( Die architect snapte tenminste dat je op zo' n plek naar buiten moeten willen kijken. Daar kan zelfs de priester of dominee toen geen bezwaar tegen hebben gehad. Je mompelt wat over Gods schepping. Meer lijkt mij dan niet nodig).
Bij het National Park Mount Cook meldden wij ons bij de tourist office en een mooie track van ca. 3 uur naar de voet van de berg werd ons aanbevolen.
Het weer was mooi. Hooguit wat wind zei de dame van het toeristen bureau.
Veel mensen doen die tocht.
En inderdaad prachtig zonnig weer met goed zicht. Scherpe tekening van de bergen, van het gletsjermeer en van de snelstromende rivieren.
Wij konden een mooi pad met losse steentjes helemaal aflopen.
Maar je bent in de bergen en dus trek je bergspullen aan. Om te beginnen stevige schoenen. Categorie B in ons geval. Daarmee kan je zelfs met de punt van de voet nog op een bergrichel staan zonder te vallen. Kortom, geen poespas of flauwekul, maar gewoon goed uitgerust en voorbereid op pad.
Dan ben je toch wat verrast als je de mede- reizigers soms op sandaaltjes, hoge plateau zolen of zelfs teenslippers ziet lopen. Sterker, jong en oud, dik en dun, deed de track en ook de jonge kinderen, zelfs baby's, mochten mee.
Die werden dan op de rug of in een buggy meegevoerd.
Dat lijkt misschien niet bijzonder en ja, het was mooi weer, maar er was toch nog een kleinigheidje waarmee rekening gehouden moest worden.
Namelijk, de wind.
Het bleek zomaar te stormen. Vaak konden wij maar met moeite een stap verder komen. Van die valwinden die je letterlijk aan de grond nagelen. Zwalkend liepen wij verder. En dan verbaas je je een beetje als er ook ouders met kinderen zijn, die toch maar half struikelend verder gaan.
Daar kwam nog bij dat wij over 3 hangbruggen moesten lopen. Mooie stevige bruggen, welke door de harde wind een soort kermisattractie waren geworden.
Ze bewegen als het stormt, zo is ons gebleken.
Karinke ging na weer eens zo' n valwind direct door de knieën om maar niet van de brug geblazen te worden. Een uitstekende natuurlijke reactie.
Veel van haar achtervolgers volgden haar voorbeeld.
Goed voorbeeld doet goed volgen, zeg ik maar.
Vanzelfsprekend liepen wij saampjes vaak hand in hand. Dat schept een band.
Maar tegelijk kan je elkaar een beetje behoeden voor valpartijen en dies meer.
Wij hebben mooie foto' s kunnen nemen.
De wind was dan misschien wat heftig, maar tegelijk is dat ook weer een dingetje dat ons lang zal heugen. Nooit eerder zo meegemaakt.
Voorzover wij hebben kunnen zien is toch niemand van de berg geblazen.
Iedereen ging op tijd door de knieën en redde het vege lijf.
Kortom, een topdag!!
Rob ging een beetje los. Dat gaat zo als hij enthousiast aan het schrijven is.
Die hangbruggen, daar zit altijd wel wat beweging in als je er met meerdere mensen overheen loopt. Je mocht er ook maar met 20 personen tegelijk op. Maar wat het lastig maakte was dat juist boven het snelstromend water de wind flink doorkomt. Een soort vlagen. Dan wil je je wel aan de reling vasthouden. Die was gelukkig stevig en hoog. En soms dwingt de wind je tot een pas op de plaats.
Met mijn valpartij nog vers in het geheugen, heb ik uiteraard heel voorzichtig gedaan en zoals gezegd, het was een mooi breed pad waar we goed hand in hand konden lopen. Tot laat in de middag trokken mensen naar deze plek om de track te lopen.
Wij waren heerlijk vroeg weer terug op de camping. Tijd voor een lekker glaasje wijn! Rob is al aardig thuis in de Nieuw Zeelandse wijnen en weet zijn weg in de supermarkten, op zoek naar de betere wijnhuizen, wel te vinden.
Helemaal heerlijk is het als je dan een douche treft met een enorme straal. Dan kom je weer helemaal tot leven. We hebben geen klagen over de campings. Meestal erg goed.
Nu zo naar de keuken. Een beetje vroeg, maar dat heeft zijn reden. Er zijn veel Chinezen of Aziaten , die behoorlijk bezit nemen van de keukens. Zeer uitgebreide maaltijden maken ze klaar, met grote hoeveelheden eten komen ze naar de keukens, zijn daar vervolgens uren bezig met ongeveer het hele gezin. En dat in de ochtend en avond. Hier zijn de keukens niet zo op ingericht.
Maar, ... ook wel weer bijzonder om de verschillen in culturen van dichtbij mee te maken.
Onze voorbereidingen zijn klaar. De basis is elke dag 2 uien en 2 teentjes knoflook. En daar komt dan het een en ander aan groenten bij. Vandaag weer met een lekkere zeeduivel, monkfish heet dat hier! Wijntje erbij , buiten eten, ....genieten.
Morgen op weg naar Wanaka. Groetjes van ons beiden.
-
18 Februari 2018 - 08:33
Betty:
Leuk om jullie reis op de voet te kunnen volgen. Ik denk dat we een goed beeld van Nieuw Zeeland en jullie als reizigers en verslaggevers krijgen. Nog veel plezier daar !Ook groeten van Antoon. -
18 Februari 2018 - 11:07
Leendert Korteweg:
Wat een mooi verslag! als of we mee gelopen zijn. Wel een totaal andere belevenis dan Chrischurch.
Gisteren avond nog iemand gesproken die ook die stad meerdere malen bezocht heeft en jullie beeld helemaal deelt. Nog heel veel plezier in de natuur en s'ávonds een wijntje Proost
Groeten Henny en Leendert
PS In Dordrecht hebben we elke dag licht vriezend weer en overdag stralende zon -
19 Februari 2018 - 11:04
H.J.Kouwenhoven:
Nou moet ik eerlijk zeggen, dat ik al lezend af en toe mijn hart vasthield. Er zal zo'n hangbrug vanwege een te onstuimige windvlaag zo heen en weer zwiepen, dat Karinke ... enfin jullie begrijpen waar een vader aan denkt, die eerder zijn oudste dochter een dusdanige valpartij heeft zien maken, dat ze meer dan een week als een gehavend schepsel voort moest strompelen. En zou Rob dan nog zich verbazen over de Schepper, aan wie hij dacht bij het zien van adembenemende uitzichten? Om kort te gaan, ik was blij, toen ik het uiterst lezenswaardige verslag van een barre, boze tocht naar boven had uitgelezen. Alleen, later begon er iets in me te kriebelen, om niet te zeggen, dat ik opstandige gevoelens bij me opmerkte bij het in gedachten zien van die chinese toeristen, die doodleuk bezit namen van zo ongeveer de hele keuken. China verovert de wereld, rules the kitchen, deelt de lakens uit. Zodat de verdrongen Hollandse bleekneusjes hun toevlucht moesten nemen tot wat knoflook en andere onaantrekkelijke specerijen, weliswaar opgeleukt met een glaasje van een favoriete wijn, maar toch..? Al met al, fijn dat jullie zoveel majestueuze indrukken opdoen! En ons er op plezierige wijze deelgenoot van maakt.\ Lieve groet, papa -
20 Februari 2018 - 10:49
Renee:
Wat een prachtige reis maken jullie. de omgeving zal adembenemend zijn. Zeker in combinatie met het vorige verslag van de vele schapen. Een reis waar jullie vele liefhebberijen van jullie in beleven. Het wandelen, de natuur, musea en vele andere belevingen. Kortom deze reis voldoet volgens mij aan al jullie wensen. Bij jullie lekker weer bij ons gelukkig ook zonnetje maar dan in de sneeuw. Wij verblijven ook in de natuur alleen dan in Oostenrijk. Karinke en rob het is voor ons in Nederland erg leuk om zo door middel van jullie reisverslagen jullie belevenissen in het prachtige nieuw zeeland te volgen. Liefs vanuit het brixental in Oostenrijk peter en renee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
